Reizen en bijkomen

Het is maar gisterochtend 4 uur dat de wekker ging in Winschoten, het lijkt echter wel een week geleden met twee volle drukke dagen achter de rug! Nu 50 uur later probeer ik het maar een beetje te recapituleren :).

Het begon natuurlijk met een normale autorit van dik 2 uur over de lege snelweg (corona? Vakantietijd? ochtend vroeg? Waar waren de auto's?). Ontbijt in de auto, koffie erbij, muziekje en prima verder. Auto inleveren bij Schiphol (YES -> 1 dag voordat we aankomen wordt de accu opgeladen door onze vrienden van King's Parking) en starten met ons 'vliegen in coronatijd' avontuur.

Nu moet ik zeggen: dat wil echt prima! Mensen houden zich redelijk aan de afstand, aan de mondkapjes e.d. Al heb je altijd mensen die zich beter voelen dan anderen, de neus niet afdekken, flink mopperen op alles en iedereen en ondertussen zelf hun kinderen zonder mondkapje laten rondlopen… dat is blijkbaar de maatschappij. Anders dan dat: het voelt in het vliegtuig prima en veilig en ook niet oncomfortabel; en ja je mag bij het eten of drinken even het mondkapje af! Zeker was het comfortabel als je nagaat dat we met mondkapje toch prima hebben kunnen slapen (Claire ongeveer de hele vlucht) of de Hobbit deel 1 t/m 3 hebben kunnen kijken (Martijn / Ruben).

Aangekomen in Curacao ben je er van overtuigd dat het langste deel van de reis erop zit. Niets is minder waar: in plaats van LEAN SIG SIGMA was de douane hier gespecialiseerd in NOTLEANONESIGMA. Met ongeveer 20 medewerkers in de aankomsthal waren er welgeteld 2 bezig met de controle van de paspoorten .. Herbie! De andere 18? Geen idee wat ze deden behalve dat er wel veel zich zorgen maakten over de weinige voortgang bij de 2 herbies in het proces…….&$&#$#$ ! Kan handiger, kan sneller zelfs zonder een LEAN training.

Maar goed anderhalf uur later (ook nog gecontroleerd worden standaard als je na de paspoortcontrole kiest voor de uitgang 'niets aan te geven' -> waarvoor is die uitgang dan als je standaard gecontroleerd wordt?) mochten we het busje in en het eiland op. Het meest frappante was hierbij wel dat al die mensen die voor hadden / kunnen / willen dringen bij de paspoortcontrole we hier weer tegenkwamen … immers de bus naar de vakantieparken gaat pas als iedereen door de douane is.

Je kent dat wel de laatste horde en ja… je bent het laatste hotel op het rittenplan van de bus. En dus nog zo'n 5 kwartier voordat we aankwamen bij Chogogo, ons vakantiepark. Kortom ja lang en zeker de laatste uren vallen dan niet mee van zo'n reis maar al met al is het ook herkenbaar en daarmee hoort het dan wellicht bij de charme van het reizen ;). En met mondkapje en corona-maatregelen was het prima en goed te doen!

Het zwembad (1 van de 3) bij Chogogo. In de praktijk zit je het meeste bij de zee natuurlijk... maar wel een mooie en relaxte pool.

Rond een uur of 4 's middags (10 uur 's avonds Nederlandse tijd) waren we dan in ons huisje. En natuurlijk direct er weer uit: warm, bezweet en dus direct naar zwembad. FF genieten. En direct door naar het avondeten met Erich en Gerda - aan het strand bij hun favoriete restaurantje aan de zee #schitterend.

Al met al een lange dag maar prima afgesloten en onze eerste bijzondere beesten al gezien zeg maar. Thuis trouwens heeft alleen Laura nog langer dan 5 minuten het volgehouden de rest van ons was echt direct in slaap :).

Ruben vond de luchten zo mooi -> wilde graag even foto's maken!

Na zo'n reis met jetlag als extra cadeau is het altijd heerlijk slapen. Zo lekker slapen dat je dat in ongeveer 5 etappes doet; elke 2 uur wakker! Zo ook vannacht; behalve overigens onze pubers; Claire moesten we uiteindelijk zelfs nog wakker maken anders had ze nu nog geslapen schatten we zo in.

Laura en ik in elk geval waren om 6 uur klaar wakker en gereed voor wat zou komen. Plan was in elk geval met Erich en Gerda een heerlijke stranddag bij Papagayo (hun resort). Die hebben een zwembad aan het strand echt schitterend.

2 heuvels en dan heen en terug. Is toch anders dan het vlakke Nederland...

Uitzicht naar links tijdens het hardlopen -> de lagune

Uitzicht naar rechts -> de zee

Maar … ik had al de afgelopen weken gelezen over de lagune en over het hardlopen / rondlopen in die regio. En dat wilde ik dan toch maar doen; en dan ook maar zo vroeg mogelijk anders ben je natuurlijk helemaal overcooked met deze hitte (27-31 graden en dan de 27 's nachts zeg maar). Uiteindelijk een mooi loopje gedaan offroad met hoogteverschil en naar het aquarium door de lagune en langs de oceaan. Echt een schitterend gebied waar ik zeker weten de komende dagen ook nog ga rondkijken.

Goed kijken op de achtergrond twee leguanen

Daarna lekker ontbijten met z'n vieren (ja Claire was al wakker gemaakt) en snel richting strand met Erich en Gerda. En daar is het een heerlijk ritme: zwemmen, snorkelen, slapen, lezen, drinken en ok weer lekker wat zwemmen, slapen, lezen, drinken en …. Komt goed zeg maar!

Het zwemmen overigens is fantastisch: qua vissen is er zo ontzettend veel te zien. Samen met Ruben ben ik dan ook twee keer op pad geweest (Claire wilde eerst lezen die gaat de komende dagen nog snorkelen) inclusief een mooie klimtocht en het vinden van een wrak onder water. Zelfs een schildpad gezien al (en 's avonds dolfijnen voor de kust).

Lokale bier

Heerlijk eten 's avonds! Aan het strand

In de avond weer lekker gegeten, nogmaals bij hetzelfde favoriete restaurant deze keer voor mij met een lokaal biertje erbij. En daarna naar ons huisje. Morgen namelijk gaan we naar de 'west-point' om daar met schildpadden te zwemmen en wat rond te kijken. Ik weet zeker dat we hier elke dag gaan genieten, een bounty-island is het zeker!