Captain Goodlife & Christoffelpark

Wat we vanwege het substation avontuur moesten uitstellen stond vandaag alsnog op het programma: Captain Goodlife. In de boekjes over Curacao en op facebook, social media, etc. etc. etc. overal kom je hem tegen de extravagante kapitein die vanaf Santa Cruz (bij Westpunt) vaart met z'n boot richting de Blue Room. Extravagant is hij zeker met een hoog apart stemmetje en een zeer druk adhd-karakter. Niet altijd even vriendelijk en ook wel echt overtuigd van zichzelf. Maar al met al prima!

Omdat we niet wisten hoe laat de boot precies zou gaan waren we 's morgens al zeer vroeg onderweg (8.30 in de auto voor ons heel vroeg) en kwamen we rond 10 uur aan bij de captain. 'Ik vaar 1 keer vandaag om 13.00 uur' -> dan konden we mee, niet later niet eerder en abrupt eigenlijk werd te verstaan gegeven dat dat het concept was punt uit. Ok prima .. we hadden hier al op gerekend en wilden daarom ook al richting het Christoffelpark waar je je ongeveer een uur a anderhalf kon vermaken scheen.

Strand bij Santa Cruz met huis van Captain Goodlife links

Landkrab onderweg

Zo gezegd zo gedaan, met de auto bij het Museum Savonet ons gemeld en daar door mr. rastafari himself het park ingeleid. Ja man... die pad daarboven ja weet je die is wat hoger ... die pad daar beneden ja weet je die is wat lager man. Jij moet kiezen weet je het is wat je wilt dat je dan kiest [lach]  [lach] ... Ik vroeg alleen maar wat hij zou aanbevelen 😅 maar daar trapte hij duidelijk niet in, daar was hij veel te relaxed voor onze 'park rastafari ranger'. Hele prima gozer trouwens maar niet op een mening te betrappen. We kozen uiteindelijk voor het beneden-pad, ongeveer een uur langs de kust zeg maar het lage deel. Dan zouden we altijd morgen nog het hoge deel kunnen doen.

Wat  voor vogel is dit? Bovenop een hoge rots, mazzel dat we 'm zagen!

Diepe grot waar vroegere bewoners hebben gewoond (schijnt)

Hoezo hoge cactus!

Zo gezegd zo gedaan en werkelijk een fantastische route met de auto. Af en toe behoorlijk steil (benieuwd hoe het morgen wordt?!) maar met schitterende uitzichten, beesten (hertje gezien, parkieten, leguanen, vogels, etc.).

Wat drinken bij de 'springrots 12 meter hoog'

Ongeveer anderhalf uur later met lunch in de auto en wat drinken bij Westpunt in de buurt (op een rots waar vanaf gesprongen werd, 12 meter hoog!) snel naar Santa Cruz naar onze kapitein.

De kapitein bleek nog aan de lunch en er werd verbouwd. Juist nu in de crisis wilde hij investeren 'ik geloof in Curacao' - de crisis en de politiek, de drug, wat er allemaal gebeurt alles kwam wel langs gedurende deze middag met de captain! Hij was in elk geval aan het verbouwen en wilde uitbreiden bij zijn strand (hij is de enige die woont in 'Santa Cruz' volgens mij aan het strand). In elk geval omdat de steiger verbouwd werd wij met een kleine motorboot naar de grote boot; met 18 totaal (iedereen om 13.00 was wel helder, snel en goed verdienen) druk en vol en geen anderhalve meter afstand maar goed te doen. En dan snel naar de Blue Room. Een grot waar je via het water in moet vanaf de zee via een ingang die een overhanging van de rots is tot 20/30 cm boven water. Je moet dus een paar meter onder een hele lage rand door, wel scary maar binnen schitterend zicht! Wel een onrustige zee en vermoeiend zeker omdat de kids het ook erg spannend vonden.

Als golven hoog gaan is het vanuit de Blue Room een blauw-achtig schijnsel, heel apart en ook wat scary 😀

Het wrak

Bhudda cave

Ongeveer 4 meter onder water dus duiken en filmen!

Steiger in verbouw dus heen en terug met kleine boot

Na de Blue Room op open zee (300-400 meter van de kust) boven een gezonken schip gesnorkeld. Ook heel mooi met het schip op zo'n 6-7 meter diepte. Ook een serieus groot schip, zo'n 60 meter! Als laatste stop en Buddha Cave; ook weer een mooie grot maar deze keer makkelijk in te zwemmen en met veel vis 'voor de deur'. Mooi koraal hier! Al met al een leuke trip bij Santa Cruz en zeker aan te bevelen.

Als laatste stop wilden we heel graag langs Jaanchi's -> een restaurant op Westpunt waar je iguana kan eten. We waren er al een paar keer lang gereden, maar altijd gesloten. Nu dus nogmaals proberen; helaas weer gesloten! En dus terug naar de Carrefour (eten bij foodcourt en nog even boodschappen doen) en dan naar huis. Een lange dag natuur!

Oh ja onderweg deze vogel: brutaal, trots en vooral niet wegvliegen -> gewoon blijven staan; mijn weg, mijn eiland!! 😉 Wie weet hoe deze heet? En zie je het kleine vogeltje bij z'n staart? Elke paar meter viel hij de grote vogel aan, territoriaal? Geen idee maar apart schouwspel.